غار قلعه جوق با قدمتی زیاد
استان همدان به داشتن غارهای زیاد معروفه، اما شاید تا حالا به خاطر معروف بودن غار علیصدر غار قلعه‌جوق رو ندیده باشین و یا حتی اسم اش رو نشنیده باشین. خب باید بهتون بگم که این غار یکی از جالب ترین غار های ایرانه و تازه به دست انسان هم کنده شده!
اگه از همدان ۶۵ کیلومتر بزنین بیرون، آخر شهر فامنین از سمت شرق، توی روستای قلعه جوق، می تونین غار قلعه جوق رو پیدا کنین. روستای قلعه جوق دو بخش قلعه جوق بالا و قلعه جوق پایین داره که این غار توی قلعه جوق بالا قرار داره.
وقتی غار قلعه جوق رو ببینین البته این نکته رو هم باید بهتون بگم که همین طوری نمیشه به بالا کوه رفت و غار رو دید! یه تجهیزات خیلی درست و حسابی می خواد که باید خودتون رو حتما برای دیدن این جای قشنگ آماده کنید که یه مسیر نسبتا دشوار رو بگذرونید و به این قلعه ی جالب برسید.
تا خودتون نرید و اون جا رو با چشمتون نبینید نمی تونید زیبایی اون رو درک کنید. تازه وقتی که چشمتون به این غار بیفته می فهمید که این غار ارزش سختی کشیدن توی مسیر رو حسابی داشتش.
اولین چیزی که از ذهنتون رد می شه اینه که اون زمان ها چجوری همچین غاری رو کندن و چه هنر و مهندسی داشتن که یه همچین پدیده ی زیبایی رو با دستاشون خلق کردن؟!
اول این که قدمت غار قلعه جوق به دوره ی قبل از اسلام و احتمالا دوران ماد ها و یا هخامنشیان برمی گرده. بعدش هم اندازه ی اتاق های این غار دقیقا قرینه ست!
خیلی شیک و تمیز! البته الان خود دیوارهای غار اصلا تمیز نیستن! مثل این که قبلا روی دیوارها نقاشی بوده ولی الان اثری ازشون نیست. به جاش تا دلتون بخواد اسم تیم های فوتبال و دلنوشته و تاریخ و گرافیتی هست! واقعا جای تاسف داره! واقعا آدم های بی فرهنگی که این بلا رو سر این غار قشنگ آوردن اسم خودشون رو میذارن ایرانی که به آثار دیدنی و قشنگ مملکتشون اینجوری ضرر وارد می کنن؟
رو به روی غار قلعه جوق یه برج زنگی قرار داره که احتمالا برای نگهبانی از غار و یا روستا درست شده. ورودی غار قلعه جوق حدود بیست متر از سطح زمین ارتفاع داره و شیب ورودی با دیواره سنگی قائمه حسابی خطرناکه خلاصه دیگه. باید مواظب باشید.
وارد غار که بشین یه محوطه با قطر ۵۰ تا ۷۵ سانتی متری وجود داره که یه نفر فقط توش جا میشه اگه خدایی نکرده توی این غار ه یه اتفاقی میفتاده همه شون توی همین دهنه ی ورودی همون اول که به سمت بیرون هجوم میاوردن جان به جان آفرین تسلیم می کردن قطعا.
بعد از این فضای دخمه مانند به یه دالان بزرگ می رسیم که دو طرف اون اتاق و راهرو هست و ۱۲ اطاق تو در تو و ۱۲ تخت خواب سنگی می بینیم! تازه آتشدان هم داشتن! جالبه بدونین میگن دوره سلجوقیان حکیم بوعلی سینا توی این محل زندانی بوده! من ذهنم درگیره که اینجا زندان بوده یا معبد یا جای زندگی؟! حیف که الان کلی کثیف شده و دسترسی به اون سخته! وگرنه یه جای دیدنی خیلی خفن به حساب میومد.
منبع
گردش نامه شازده مسافر
